کد مطلب:193178 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:94
چه چیزهائی است که جایز نیست انسان آن را نداند؟
عیسی بن سری ابو الیسع گوید: به امام صادق - علیه السلام - عرض كردم: خبر ده مرا از دعائم (و اركان) اسلام كه هیچ كس حق ندارد در شناخت آنها كوتاهی كند، و تقصیر و كوتاهی در شناخت آنها موجب فساد و تباهی دین شخص می شود، و از او هیچ عملی پذیرفته نمی شود، و هر كس آنها را بداند، و به آنها عمل كند دینش استوار خواهد بود، و عملش قبول خواهد شد، و با شناخت آنها اشكالی ندارد چیزهای دیگر را نداند.
حضرت فرمود: شهادت و اقرار به وحدانیت و یگانگی خدا، و ایمان به اینكه محمد - صلی الله علیه و آله و سلم - پیامبر خدا است، و اقرار به اینكه هر چه آورده است از ناحیه ی خدا است، و (أدای) حقی كه در اموال او است - یعنی زكات - و ولایتی كه خداوند عزوجل به آن دستور داده، ولایت (محبت و پیروی از) آل محمد - صلی الله علیه و آله و سلم -.
عرض كردم: آیا در زمینه ی ولایت چیزی هست كه به وسیله، و به بركت آن، شخص بتواند امام را بشناسد؟
حضرت فرمود: بله، خداوند عزوجل فرموده است: (یا أیها الذین آمنوا أطیعوا الله و أطیعوا الرسول و أولی الأمر منكم) [1] «ای كسانی كه ایمان آورده اید! اطاعت كنید خدا را، و اطاعت كنید پیامبر خدا و اولوالأمر (اوصیای پیامبر) را».
و پیامبر اكرم - صلی الله علیه و آله و سلم - فرمود: «هر كس بمیرد در حالی كه امام خود را نشناخته است به مرگ جاهلیت مرده است»، آن امام، رسول خدا - صلی الله علیه و آله و سلم - بود و علی - علیه السلام - بود - و دیگران گویند: و معاویه نیز بود - سپس حسن - علیه السلام - بود، و حسین - علیه السلام - بود، و دیگران نیز گویند: یزید بن معاویه بود و حسین - علیه السلام - بود در حالی كه هرگز این دو یكسان نبودند، هرگز یكسان
[ صفحه 236]
نبودند.
آنگاه حضرت ساكت شد. سپس فرمود: آیا اضافه كنم برای شما؟
حكم الاعور گفت: بله؛ فدایت شوم.
فرمود: (از جمله ی امامان) علی بن الحسین - علیه السلام - بود سپس محمد بن علی ابو جعفر - علیه السلام -، و شیعیان پیش از آنكه نوبت به ابو جعفر (امام باقر - علیه السلام -) برسد مناسك حج و حلال و حرامشان را نمی شناختند، تا اینكه نوبت به ابوجعفر (امام باقر - علیه السلام -) رسید، در علم و احكام را بر روی آنها گشود، و مناسك حج و حلال و حرامشان را برایشان تبیین و توضیح داد، به طوری كه مردم از آن پس به ائمه احتیاج پیدا كردند، بعد از آنكه به مردم (یعنی غیر شیعه) احتیاج داشتند... و چنین است امر امامت، و زمین هرگز بدون امام نباشد.
و هر كس امام خود را نشناسد به مرگ جاهلیت می میرد، و شدیدترین لحظه ای كه تو به آن چیزی كه الآن بر آن هستی احتیاج خواهی داشت لحظه ای است كه جانت به اینجا رسید - و اشاره به گلوی خود نمود - و دنیا از تو جدا می شود، در آن لحظه می گوئی: چه نیكو امر (و مذهبی) بود كه بر آن بودم. [2] .
حضرت فرمود: شهادت و اقرار به وحدانیت و یگانگی خدا، و ایمان به اینكه محمد - صلی الله علیه و آله و سلم - پیامبر خدا است، و اقرار به اینكه هر چه آورده است از ناحیه ی خدا است، و (أدای) حقی كه در اموال او است - یعنی زكات - و ولایتی كه خداوند عزوجل به آن دستور داده، ولایت (محبت و پیروی از) آل محمد - صلی الله علیه و آله و سلم -.
عرض كردم: آیا در زمینه ی ولایت چیزی هست كه به وسیله، و به بركت آن، شخص بتواند امام را بشناسد؟
حضرت فرمود: بله، خداوند عزوجل فرموده است: (یا أیها الذین آمنوا أطیعوا الله و أطیعوا الرسول و أولی الأمر منكم) [1] «ای كسانی كه ایمان آورده اید! اطاعت كنید خدا را، و اطاعت كنید پیامبر خدا و اولوالأمر (اوصیای پیامبر) را».
و پیامبر اكرم - صلی الله علیه و آله و سلم - فرمود: «هر كس بمیرد در حالی كه امام خود را نشناخته است به مرگ جاهلیت مرده است»، آن امام، رسول خدا - صلی الله علیه و آله و سلم - بود و علی - علیه السلام - بود - و دیگران گویند: و معاویه نیز بود - سپس حسن - علیه السلام - بود، و حسین - علیه السلام - بود، و دیگران نیز گویند: یزید بن معاویه بود و حسین - علیه السلام - بود در حالی كه هرگز این دو یكسان نبودند، هرگز یكسان
[ صفحه 236]
نبودند.
آنگاه حضرت ساكت شد. سپس فرمود: آیا اضافه كنم برای شما؟
حكم الاعور گفت: بله؛ فدایت شوم.
فرمود: (از جمله ی امامان) علی بن الحسین - علیه السلام - بود سپس محمد بن علی ابو جعفر - علیه السلام -، و شیعیان پیش از آنكه نوبت به ابو جعفر (امام باقر - علیه السلام -) برسد مناسك حج و حلال و حرامشان را نمی شناختند، تا اینكه نوبت به ابوجعفر (امام باقر - علیه السلام -) رسید، در علم و احكام را بر روی آنها گشود، و مناسك حج و حلال و حرامشان را برایشان تبیین و توضیح داد، به طوری كه مردم از آن پس به ائمه احتیاج پیدا كردند، بعد از آنكه به مردم (یعنی غیر شیعه) احتیاج داشتند... و چنین است امر امامت، و زمین هرگز بدون امام نباشد.
و هر كس امام خود را نشناسد به مرگ جاهلیت می میرد، و شدیدترین لحظه ای كه تو به آن چیزی كه الآن بر آن هستی احتیاج خواهی داشت لحظه ای است كه جانت به اینجا رسید - و اشاره به گلوی خود نمود - و دنیا از تو جدا می شود، در آن لحظه می گوئی: چه نیكو امر (و مذهبی) بود كه بر آن بودم. [2] .
[1] سوره ي نساء آيه ي 59.
[2] الكافي: ج 2 ص 19، بحارالأنوار: ج 68 ص 337 ح 11.